Avi maakte al snel duidelijk dat er niets doorsnee of typisch aan hem was. De bravoure op nummers als 'Moya' en 'Other Than Them' vestigde al snel de aandacht op hem. Als je echter dieper ging, vond je tracks als het poëtische 'Butterflies' en het afrekenbare 'One of the Anonymous', die hem van een heel andere kant lieten zien. In zijn teksten voel je de ziel van een artiest, de gevoeligheid, maar ook dat hij nooit het contact met de realiteit heeft verloren en weet wat er om hem heen gebeurt. Toen hij zich in een bocht in zijn leven bevond, schoot rap te hulp en samen met Louis Villain begon een reeks "toevalligheden die geen toevalligheden zijn". "De kerel met de snor, herinner je de drawl" rapt hij in 'Sherwood'. Het uiterlijk, de stem, de manier waarop hij teksten schrijft .... Alles aan hem is onderscheidend. Latere concerten hebben hem steeds meer fans opgeleverd - zowel fans als artiesten. "A Collection of Sicilian Works" was een zeer spraakmakend debuut, en "A Census of Sicilian Works" verveelvoudigde zijn ontvangst. De tijd is gekomen om het drieluik af te sluiten. "Academy of Fine Arts" is een eerbetoon aan de kunst zelf en aan de mogelijkheid van artistieke zelfexpressie, vandaar de diversiteit en de dwarsdoorsnede van de inspiratie. De twee rappers, die nog niet zo lang geleden debuteerden met een focus op originaliteit, hebben vandaag eindelijk hun stijl gedefinieerd en in volle glorie gepresenteerd.