Zaterdag 4 mei staat volledig in het teken van ongecompliceerde punkrock: raggen en door! Het podium wordt bezet door drie bands die elk lekker hun ding doen, Charlie Bit My Finger, Denied en Downtown District. Verwacht punkrock met hier en daar een flinke dosis skate- en poppunk.
De bandnaam komt van een uitspraak uit een wereldberoemd filmpje met een kleine 800 miljoen weergaven. Wereldfaam van dát kaliber heeft skate- en poppunkband Charlie Bit My Finger nog lang niet bereikt, maar de band is goed op weg naam voor zichzelf te maken.
De vijfkoppige band staat bekend om dikke melodieuze riffs, straight-forward drums en clean vocals. De in 2011 opgerichte band heeft inmiddels twee albums op hun naam staan, elk overgoten met een dikke saus van poppunk en skatepunk.
Charlie Bit My Finger timmert al jaren aardig aan de weg met optredens in binnen- en buitenland, met als slagroom op de taart een trip naar Canada vorig jaar. Hier stonden ze met zo’n honderd andere bands op Pouzza Fest. Maar niet alleen aan de andere kant van de oceaan boeken de Vlamingen succes, in 2018 stonden ze op Jera On Air en waren ze support voor A Wilhelm Scream en The Bennies.
Denied is een melodische punk-rock band uit Brussel, geboren in 2018. De drie jeugdvrienden halen inspiratie uit bands als Pennywise, Face to Face, Much The Same, Mute, Adrenalized, Drunktank en ga zo maar door. Denied is blij met weinig en is al dolgelukkig als ze het podium delen met andere toffe bands, de energie van het publiek voelen tot in hun tenen, en het belangrijste: lekker hard losgaan.
Downtown District is een jonge, energieke, punkrockband uit Leiden.
De band is opgericht in 2017 en wordt geïnspireerd door bands als Green Day, Blink-182 en Sum 41. Naar eigen zeggen gemixt met ‘het geluid van een stervende walrus.’ Verwacht wilde drums en vlijmscherpe riffs.
De kracht van de band zit ‘m in liveshows, aldus 3voor12:
‘’De heerlijke upbeat punksound, die ze zelf ‘crappy punkrock met het geluid van een stervende walvis’ noemen, zorgt voor spetterende optredens. Het onuitputbare enthousiasme van de band was daarentegen onsterfelijk. Ze spelen poppunk alsof ze het uitgevonden hebben en iedereen gaat los. Punk is dead? Dacht het niet.”
